Έρωτες και Πάθη

Lesbian Cyprus: Τελικά εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ χαζοί. Τόσα ...: Τελικά εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ χαζοί. Τόσα χρόνια διερωτώμουν γιατί δεν ερωτεύομαι. Ερωτεύτηκα μια φορά και είπα φτάνει δεν έχω άλλη...

Τελικά εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ χαζοί. Τόσα χρόνια διερωτώμουν γιατί δεν ερωτεύομαι. Ερωτεύτηκα μια φορά και είπα φτάνει δεν έχω άλλη αντοχή. Κι έδιωξα απ' τη ζωή μου ανθρώπους που ίσως να με αγαπούσαν πραγματικά. Κι από την άλλη πάντα γυρνούσα με το μυαλό σ'αυτή τη γυναίκα πιστεύοντας πως εκείνη ήταν η μία και μοναδική. Κι αυτό είναι ηλίθιο. Γιατί κανένας άνθρωπος δεν με πλήγωσε εστω και άθελά του περισσότερο απ' αυτήν άρα προσπαθώντας να γλιτώσω την καρδιά μου από τον πόνο κατάφερα το εντελώς αντίθετο. Έδιωξα ότι καλό απ' τη ζωή μου, έμαθα να ζω στη μοναξιά (κι αυτό κάνει διπλό τον πόνο) και στην ουσία έχασα πολύ περισσότερα απ' όσα κέρδισα ΑΝ κέρδισα κάτι στην τελική... και δυστυχώς ο χρόνος κυλά διπλά γι' αυτούς που είναι μόνοι.

Μερικές διορθώσεις

Απολογούμε γιατί η τελευταία μου ανάρτηση δίνει μηνύματα τα οποία σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να δόσω. Πιστεύω ακράδαντα στις προσπάθειες που κάνουμε όλοι μας για ένα καλύτερο μέλλον για μας, δεν πιστεύω ότι είναι καλό να παραιτήσαι αν και σε κάποιους ανθρώπους δυστύχως συμβαίνει. Με τούτα όλα που γίνονται για τα δικαιώματα μας σήμερα ελπίζω να αναβιώσει η ελπίδα στον κάθε άνθρωπο και να πιστέψει οτι και λίγο και πολύ όσο μπορεί να βοηθήσει ο καθένας θα κάνει διαφορά, είναι μια μάχη που πρέπει όλοι μας να την κερδίσουμε. Όσο αφορα το αν "δικαιούμαστε" κάποια πράγματα εγώ το εννοούσα με την έννοια οτι τα αξίζουμε οπως ξέρει πολύ καλά ο καθένας που διαβάζει το ιστολόγιο οτι αύτο το πιστεύω με ολή τη δύναμη της ψυχής μου.

Η αποτύχια της κοινώνιας να δέχτει τους ομοφυλόφιλους

Πως πρέπει να νιώθει ένας άνθρωπος όταν όλες του οι ελπίδες στέφονται με αποτυχία. Τόσο που δεν χρειάζεται να προσπαθείς καν. Γιατί ξέρεις ότι πριν να προσπαθήσεις έχεις αποτύχει. Το θέμα όμως είναι ότι δεν έχεις αποτύχει εσύ. Το θέμα είναι ότι άλλοι έχουν αποτύχει για σένα. Γιατί δεν υπάρχει πλήρης ισότητα μεταξύ gay και straight? Γιατί δεν μπορούμε να σεβαστούμε τα αυτονόητα και γιατί να πρέπει να επαναλαμβάνεις συνεχώς ότι έχεις κι εσύ δικαιώματα όπως όλοι οι άλλοι?
Το παραδοσιακό μοντέλο της κοινωνίας, για να μην πούμε απλά της οικογένειας έχει αποτύχει από μόνο του γιατί δεν έμαθε να σέβεται τους ίδιους ανθρώπους που το απαρτίζουν. Ας μην ξεχνάμε ότι οι γυναίκες μέχρι και σήμερα δεν είχαν ούτε έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες, το ίδιο ισχύει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό για τους ομοφυλοφιλους.
Η επαναστάση θα ήταν πιο σωστό να ξεκινήσει εκ των άνωθεν. Οι πολιτικοί που τους ψήφιζουμε και το κράτος, αν θέλουν να ονομάζονται δημοκράτες και δήμοκρατικοί θα έπρεπε να είχαν ήδη εξασφαλίσει την ισότητα για τα ΛΟΑΤ άτομα. Όμως βρισκόμαστε στη θέση να τα ζητούμε εμείς κάτω από δυσμενείς συνθήκες.
Και στην τελική γιατί να πληρώνουμε φόρους, ας μας εξερέσουν άμα δεν μας σέβονται. Αν και δεν είναι αυτό το θέμα. Όσο για την προσπάθεια θα την βρούμε την άκρη και κάποιοι θα πρέπει απλά να μαζεύτουν στα "πετσιά" τους.

Δυό στίχοι για τον έρωτα

Οι μέρες μου στα δυό κομμένες.
Εσύ να πέρνεις το μισό
κι εγώ το άλλο που μένει.
Μα έχω ένα δισταγμό,
που χρόνια με παιδεύει.
Τις μέρες μου δικές μου κι αν
τις κανω, κι ας κλέψω λίγο απ' αυτό,
το σκοτεινό μου μυστικό,
δεν θα΄χω ξεμπερδέψει.
Μονάχα μια λέξη μου φτάνει
να έρθω πάλι εδώ. Και στην
αντίστροφη κομμάτια να με κάνει.
Ετούτο το λοιπόν που έμεινε
μακάρι να μπορούσες
για σένα να κρατούσες,
κι ας από μένα προδοθώ,
κι ας μη γυρίσω πάλι.

Ρατσιστικοί Προσανατολισμοί

'Οταν είμουν 16 χρονών ερωτεύτηκα πρώτη φορά δυνατά μια γυναίκα. Για το λόγο ότι είμουν πολύ βαθιά ερωτευμένη αλλά δεν είχα ανταπόκριση, υπέφερα, και έτσι αποφάσισα να πάω σε ψυχολόγο. Ο συγκεκριμένος ψυχολόγος εκτός του ότι ήταν παγερά αδιάφορος για τα συναισθήματα μου ήταν ομοφοβικός, κάτι το οποίο αρνιόταν να παραδεχτεί. Μου είχε πει: Αν πας με γυναίκα πρώτη φορά θα είσαι λεσβία για πάντα. Αν πας με άντρα ίσως να σου αρέσει και να καταλάβεις οτι τελικά σου αρέσουν οι άντρες. Και: Την ηδονή μπορείς να την νιώσεις με άντρα ούτως ή άλλως αν κάνεις πολύ ώρα στο κρεβάτι. Πόσα κιλά ηλίθιος ήταν δεν ξέρω, δεν τον ζύγισα ποτέ. Την ηδονή την νιώθεις με κάποιον ή κάποια που σε ελκύει ερωτικά και αυτό το ξέρεις πριν κάνεις οτιδήποτε με αυτόν ή αυτή. Επίσης δεν έχει καμία βάση το ότι αν πας πρώτα με άντρα μετά θα σ'αρέσουν οι άντρες (ρώτα με και μένα) - γιατί πολύ απλά, και επαναλαμβάνω αυτό που είπα πριν, αν δεν σε ελκύει κάποιος απλά δεν σε ελκύει. Μην κουράζουμε τα συναισθήματα μας με αχρείαστους ψυχαναγκασμούς και ψυχικές φθορές. Πρέπει πάντα να ακολουθούμε την καρδιά μας γιατί αυτή ξέρει καλύτερα. Αν κάποιος ή κάποια από σας αντιμετωπίζει κάποιου ειδους ρατσιστική συμπεριφορά απομακρυνθείτε αμέσως, δεν θα σας κάνει ευτυχισμένους. Ισως τους μόνους που δεν μπορούμε να αποφύγουμε ειναι τους πολύ δικούς μας ανθρώπους που και πάλι δεν πρέπει να τους αφήνουμε να μας επηρεάζουν αρνητικά. Μάθετε να αγαπάτε τους εαυτούς σας αν δεν τους αγαπάτε ήδη, έχουμε μόνο μια ζωή και πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι.

Ο μεσαίωνας των anti-gay

Στην Αμερική τη δεκαετία του 60 προσπαθούσαν να "θεραπεύσουν" τους ομοφυλόφιλους στέλνωντας τους σε camps, κάτι σαν κατασκηνώσεις (που μόνο διασκεδαστηκές δεν ήταν - ίσως η λέξη στρατόπεδα να ήταν πιο κατάλληλη), όπου δεν τους άφηναν να αγγίζουν καθόλου άτομα του ιδίου φύλου για να θεραπεύσουν με τον όποιο τρόπο την ομοφυλοφιλία. Αυτή η προσπάθεια απέτυχε πλήρως. Δεν έχει εφευρεθεί ποτέ τρόπος να "θεραπεύσεις" την ομοφυλοφιλία. Όχι πολλές δεκαετίες πριν οι ομοφυλόφιλοι εξαναγκάζονταν σε καταναγκαστηκά έργα, διώκονταν, είχαν πληρη στέρηση των δικαιωμάτων τους και πέθαιναν με εξευτελιστικούς θανάτους στην Ευρώπη των ναζί. Αν πάμε ακόμα πιο πίσω στην ιστορία, στο μεσαίωνα, θα δούμε πως συμπεριφέρονταν σε μερίδες πληθησμού οι δήθεν σωτήρες των απλών και αφελών μαζών. Πολλοί άνθρωποι εκείνη την εποχή είχαν υποστεί βασανιστήρια που αν περνούσαν ζώα τη σήμερινη εποχή θα υπήρχε θύελλα αντιδράσεων από τους ζωόφιλους. Κι όμως τα περνούσαν άνθρωποι, κι αυτό λόγω θρησκευτικών και πολιτικών πεποιθήσεων.

Αλήθεια πόσο διαφορετικός ήταν ο περασμένος αιώνας απο το μεσαίωνα? Ο περασμένος αιώνας δεν είναι και τόσο μακριά από το σήμερα. Μήπως έχουμε  εξαλείψει την "αφέλεια" αντικαθιστώντας την με τη σωστή πληροφόρηση? Όχι! Δεν έχει γίνει αυτό. Τουλαχιστον όχι στο βαθμό που πρέπει. Η μη σωστή πληροφόρηση είναι κάτι που κάπους τους συμφαίρει ούτως ώστε να χειραγωγούν τα πλήθη. Είναι όμως κάτι αναγκαίο. Με τόσες ριζικές αλλαγες που γίνονται στον κόσμο αυτή τη στιγμή αν δεν πληροφορηθείς για τα δικαιώματά σου κι αν δεν πληροφορήσεις σωστά έχεις χάσει τη μπάλα. Αυτό ισχίει για την πολιτική, την κοινωνική και την προσωπική ζωή του καθενός, αφού επηρεαζόμαστε άμεσα με διαφορους τρόπους απο κάθε μορφή πληροφόρησης. Μόνο με σωστή πληροφόρηση μπορεί καποιος να προκαλέσει μια επιθυμιτή αλλαγή. Αυτό πρέπει να το παλέψουμε όλοι.

Ναι υπάρχουν λεσβίες, ας είμαστε περήφανες πια!

Στην Κύπρο είτε το θέλουμε είτε όχι μας κατατρέχουν διάφορα κοινωνικά φαινόμενα. Όταν είσαι γυναίκα και πας με πολλούς είσαι πουτάνα, όταν είσαι άντρας, είσαι κοπέλλι. Όταν είσαι λεσβία είσαι
πρόστυχη, αμαρτωλή γυναίκα που κατα βάθος θέλει να είναι με άντρα και δεν το παραδέχεται αφού δεν έχει βρεί ακόμα τον κατάλληλο (και φυσικά ο καθένας απ'αυτούς είναι ο κατάλληλος). Κατά συνέπεια βλέπεις μια αντίδραση των λεσβιών προς τους αντρές οι οποίοι προσπαθούν σε εισαγωγικά να κυριαρχίσουν έναντι των γυναικών γιατί αυτός νομίζουν οτι είναι ο ρόλος τους σαν κακομαθημένα δεκαπεντάχρονα. Το ποιός φταίει γι αυτό δεν θα το συζητήσουμε εδώ αλλά καπου κρύβεται μια πραγματικότητα. Αυτό το site δημιουργήθηκε ούτως ώστε να μοιραστώ κάποιες ανησυχίες μου και να μοιραστείτε και εσείς τις δικές σας μάζι μου και με όσους εισέρχονται σ'αυτό τον ιστοχώρο.

Ας το πάρουμε απ'την αρχή. Το να είσαι λεσβία πολλοί άνθρωποι το βλέπουν σαν κουσούρι, σαν ένα ελάττωμα που πρέπει να διορθωθεί (σαμπώς και διορθώνεται). Οι περισσότεροι το βλέπουν σαν να είναι επιλογή, κάτι που ηθελημένα διάλεξες γιατί έχεις πληγωθεί απο κάποιο άντρα, γιατί είναι της μόδας (άκου κει), γιατί δεν βρίσκεις άντρα ή γιατί δεν έχεις βρει αυτό που αληθινά ψάχνεις. Ε αυτό είναι άνω ποταμών. Γιατί το να επιλέγεις με ποιόν ερωτεύεσαι εμπερικλίει ένα τεράστιο βαθμό ψυχρής λογικής, τον οποίο δεν διαθέτει κανείς. Δεν μπορούμε να συνυπολογίζουμε τίποτα στον έρωτα γιατί ο έρωτας είναι απλά μια μορφή τρέλλας.

Το χειρότερο κομμάτι αυτού του ρατσισμού το αντιμετωπίζουν οι αμφιφυλόφιλοι οι οποίοι εχωντας μεγαλύτερο φάσμα επιλογών νιώθουν μεγαλύτερη πίεση στο να αφήσουν στην άκρη κομμάτι του εαυτού τους.

Κι αν όλα αυτά σας ακούγονται υπερβολικά αναλογιστίτε τις δικές σας εμπειρίες ή αυτές των φίλων σας. Ποιός από μας θέλει να απογοητεύσει σε εισαγωγικά την οικογένεια του? Ποιός θέλει να "απογοητεύσει" τους φίλους του (που μπορεί στην τελική να μην το πάρουν και τόσο στραβά, είναι όμως μια εγνοια). Ποιός θέλει να τον κοροιδεύουν, να του στερούν τα δικαιώματα στην οικογένεια και άλλα πολλά? Δυστυχώς όμως στην Κύπρο αυτά είναι πολλές φορές πραγματικοτητα.

Έχω να κάνω την εξης δήλωση: Είμαι γυναίκα, αγαπώ τις γυναίκες, ερωτεύομαι μόνο γυναίκες, ονειρεύομαι μόνο γυναίκες. Δεν το κάνω γιατί είναι της μόδας, δεν το κάνω για να ικανοποιήσω τη φαντασίωση κανενός αντρα, δεν το κανω γιατί ετσι διαλεξα, ο δικός μου ο δρόμος με έχει χρόνια διαλέξει λέει ενα τραγούδι. Στη ζωή δεν κάνουμε μεγάλες επιλογές, οι μεγάλες επιλογές ερχονταί και μας βρίσκουν. Μήπως ευθύνομαι που δε μ'αρέσουν τα μαθηματικά, μήπως ευθύνομαι για το αν είμαι όμορφη ή όχι? Για τα γονίδια μου ή για τον τρόπο που μ'εχουν μεγαλώσει? Όταν το σκεφτείς ποιές απο τις επιλογες μας είναι πραγματικά δικες μας και ποιές ειναι περιορισμένες για μας? Εγώ διάλεξα να γεννηθώ στην Κύπρο ή καποιος αλλος έχει κάνει αυτή την επιλογή για μένα? Εμένα η μόνη μου μεγάλη επιλογή ήταν να ακολουθήσω την καρδιά μου γιατί μόνο αυτό μένει.

Και για να μην πολυλογούμε αρκετά για την ώρα. Θέλω να ακούσω τους δικούς σας σχολιασμους και θα επανέλθω καποια αλλη στιγμή να γράψω περισσότερα :)